Andrey Myagkov

Urodzony 8 lipca 1938 r. W Leningradzie, w rodzinie profesora Instytutu Politechnicznego. Czczony Artysta RSFSR (12.31.1976). Artysta Ludowy RFSRR (12.05.1986). W szkole skłaniał się ku naukom technicznym, ale w liceum zainteresował się teatrem, zaczął uczęszczać do koła teatralnego, gdzie grał główne role w przedstawieniach. Jednak po ukończeniu studiów wstąpił do Leningradzkiego Instytutu Technologii Chemicznej. Po ukończeniu instytutu w 1961 roku został skierowany do pracy w Instytucie Tworzyw Sztucznych. W 1961 roku nauczyciele Szkoły Teatralnej Niemirowicza-Danczenki przybyli do Leningradu w poszukiwaniu utalentowanej młodzieży. Myagkov postanowił spróbować swoich sił i po pomyślnym ukończeniu trzech rund kwalifikacyjnych został przyjęty na studia. Ukończył Myagkov z Moskiewskiej Szkoły Teatru Artystycznego-Studio w 1965 roku (kurs wiceprezesa Markowa) i został przyjęty do trupy Teatru Sovremennik. Jedną z pierwszych prac aktora na scenie „Contemporary” była rola wujka w sztuce „Sen wuja” F.M. Dostojewski. To właśnie w tej roli zauważył go Elem Klimov i zaproponował główną rolę w filmie „Przygody dentysty” - debiut filmowy Myagkova. Ale pierwszą poważną rolą młodego artysty była rola Alyosha Karamazov w filmie Iwana Pyryeva „Bracia Karamazow”, który ukazał się w 1969 roku. W tym czasie w teatrze Myagkov był zaangażowany w przedstawienia Na dnie (Baron ), Historia zwykła, Bałałajkin i K. W 1975 roku ukazał się film Eldara Ryazanova „Ironia losu lub ciesz się kąpielą”. Myagkov w roli Zhenya Lukashin oczarował swoją grą cały kraj, a popularność aktora była wtedy po prostu fantastyczna. Kolejna doskonała rola Myagkova w Eldar Ryazanov została Novoseltsevem w komedii „Office Romance”, wydanej w 1977 roku. Wraz z Alice Freindlich skomponowali wspaniały duet aktorski. Wśród innych filmów z udziałem Myagkova „Turbin Days” (1976), „Garaż” (1980), „Vertical Racing” (1983), „Cruel Romance” (1984) stały się znaczącymi wydarzeniami kinowymi. W przeważającej części krytycy filmowi są uważani za komika, ale ma też ważne role dramatyczne. Wśród nich jest karierowicz naukowiec Shvyrkov w dramacie Marlene Hutsiev „Posłowie” (1983), gdzie wystąpił w duecie z Rostislavem Plyattem. W latach 90. trochę zagrał, preferując działalność teatralną i pedagogiczną w Szkole Studyjnej. Wśród jego dzieł z tego okresu można wymienić dramatyczny film Gleba Panfiłowa „Matka” (1990), komedię Leonida Gaidaja „Na Deribasowskiej jest ładna pogoda, albo znowu pada deszcz na Brighton Beach” (1992) oraz detektyw polityczny Dmitrij Astrachań „Kontrakt ze śmiercią” (1998). Od 1964 roku żonaty z aktorką Anastazją Wozniesienską.