Harold Pinter

Ο Harold Pinter, CH, CBE (10 Οκτωβρίου 1930 – 24 Δεκεμβρίου 2008), ήταν Άγγλος θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος, ηθοποιός, σκηνοθέτης θεάτρου, ποιητής, αριστερός πολιτικός ακτιβιστής, λάτρης του κρίκετ και βραβευμένος με Νόμπελ. Ήταν ένας από τους πιο επιδραστικούς και μιμούμενους από τους σύγχρονους Βρετανούς δραματουργούς. Η συγγραφική σταδιοδρομία του Πίντερ διήρκεσε πάνω από 50 χρόνια και παρήγαγε 29 πρωτότυπα θεατρικά έργα, 27 σενάρια, πολλά δραματικά σκετς, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά θεατρικά έργα, ποίηση, ένα μυθιστόρημα, μικρή μυθοπλασία, δοκίμια, ομιλίες και επιστολές. Τα πιο γνωστά έργα του περιλαμβάνουν το Πάρτι Γενεθλίων (1957), Ο Φροντιστής (1959), Η επιστροφή στο σπίτι (1964) και η Προδοσία (1978), καθένα από τα οποία προσάρμοσε στον κινηματογράφο. Οι προσαρμογές του σεναρίου έργων άλλων περιλαμβάνουν The Servant (1963), The Go-Between (1970), The French Lieutenant's Woman (1981), The Trial (1993) και Sleuth (2007). Σκηνοθέτησε σχεδόν 50 σκηνικές, τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές και έπαιξε εκτενώς σε ραδιοφωνικές, θεατρικές, τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές δικών του και άλλων έργων. Τα δράματα του Πίντερ συχνά περιλαμβάνουν έντονες συγκρούσεις μεταξύ αμφίθυμων χαρακτήρων που αγωνίζονται για λεκτική και εδαφική κυριαρχία και για τις δικές τους εκδοχές του παρελθόντος. Στυλιστικά, τα έργα αυτά χαρακτηρίζονται από θεατρικές παύσεις και σιωπές, κωμικό συγχρονισμό, ειρωνεία και απειλή. Θεματικά διφορούμενα, εγείρουν σύνθετα ζητήματα ατομικής ταυτότητας που καταπιέζονται από κοινωνικές δυνάμεις, γλώσσα και αντιξοότητες της μνήμης. Το 1981, ο Πίντερ δήλωσε ότι δεν είχε την τάση να γράφει θεατρικά έργα ρητά για πολιτικά θέματα. όμως στα μέσα της δεκαετίας του 1980 άρχισε να γράφει απροκάλυπτα πολιτικά έργα. Αυτή η «νέα κατεύθυνση» στο έργο του και ο αριστερός πολιτικός ακτιβισμός του προκάλεσε πρόσθετη κριτική συζήτηση. Ο Πίντερ, το έργο του και η πολιτική του έχουν γίνει αντικείμενο ογκωδών κριτικών σχολίων. Ο Πίντερ έλαβε πάνω από 50 βραβεία, βραβεία και άλλες τιμητικές διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένου του βραβείου Tony για το καλύτερο έργο για το The Homecoming το 1967, οκτώ βραβεία BAFTA για το σενάριο και μια υποτροφία BAFTA το 1997, το γαλλικό Légion d'honneur το 2007 και 20 τιμητικούς τίτλους . Σε αυτόν και στο έργο του έχουν αφιερωθεί φεστιβάλ και συμπόσια. Κατά την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Πίντερ το 2005, η Σουηδική Ακαδημία σημείωσε: «Ο Χάρολντ Πίντερ θεωρείται γενικά ως ο κορυφαίος εκπρόσωπος της βρετανικής δραματουργίας στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Το όνομά του μπαίνει στη γλώσσα ως επίθετο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια συγκεκριμένη ατμόσφαιρα και περιβάλλον στο δράμα: «Pinteresque». Παρά την αδύναμη υγεία μετά τη διάγνωση του καρκίνου του οισοφάγου τον Δεκέμβριο του 2001, ο Πίντερ συνέχισε να παίζει στη σκηνή και στην οθόνη, ερμηνεύοντας τελευταία τον ομώνυμο μονόλογο του Samuel Beckett, Krapp's Last Tape, για την 50η επετειακή σεζόν του Royal Court Theatre. τον Οκτώβριο του 2006. Πέθανε από καρκίνο στο ήπαρ στις 24 Δεκεμβρίου 2008. Την επόμενη εβδομάδα θάφτηκε στο Kensal Green Cemetery, στο Βορειοδυτικό Λονδίνο.