Harold Pinter

Harold Pinter , CH , CBE (10 października 1930 - 24 grudnia 2008), był angielskim dramaturgiem, scenarzystą, aktorem, reżyserem teatralnym, poetą, lewicowym działaczem politycznym, entuzjastą krykieta i laureatem Nagrody Nobla. Był jednym z najbardziej wpływowych i naśladowanych współczesnych dramaturgów brytyjskich. Kariera pisarska Pintera trwała ponad 50 lat i wyprodukowała 29 oryginalnych sztuk teatralnych, 27 scenariuszy, wiele szkiców dramatycznych, słuchowisk radiowych i telewizyjnych, poezję, jedną powieść, opowiadanie, eseje, przemówienia i listy. Do jego najbardziej znanych sztuk należą The Birthday Party (1957), The Caretaker (1959), The Homecoming (1964) i Betrayal (1978), z których każdą adaptował do filmu. Jego adaptacje scenariuszy innych dzieł to The Servant (1963), The Go-Between (1970), The French Lieutenant's Woman (1981), The Trial (1993) i Sleuth (2007). Wyreżyserował prawie 50 produkcji teatralnych, telewizyjnych i filmowych oraz intensywnie występował w produkcjach radiowych, teatralnych, telewizyjnych i filmowych własnych i cudzych dzieł. Dramaty Pintera często wiążą się z silnymi konfliktami między ambiwalentnymi postaciami, które walczą o dominację słowną i terytorialną oraz o własną wersję przeszłości. Stylistycznie prace te odznaczają się teatralnymi pauzami i ciszą, komediowym wyczuciem czasu, ironią i groźbą. Niejednoznaczne tematycznie poruszają złożone problemy indywidualnej tożsamości uciskanej przez siły społeczne, język i koleje pamięci. W 1981 roku Pinter stwierdził, że nie jest skłonny pisać sztuk wprost na tematy polityczne; jednak w połowie lat 80. zaczął pisać sztuki jawnie polityczne. Ten „nowy kierunek” w jego pracy i lewicowy aktywizm polityczny wywołały dodatkową krytyczną debatę. Pinter, jego praca i polityka były przedmiotem obszernych komentarzy krytycznych. Pinter otrzymał ponad 50 nagród, wyróżnień i innych wyróżnień, w tym nagrodę Tony za najlepszą sztukę za The Homecoming w 1967 roku, osiem nagród BAFTA za scenariusz i stypendium BAFTA w 1997 roku, francuską Legię Honorową w 2007 roku i 20 stopni honorowych . Jemu i jego twórczości poświęcono festiwale i sympozja. Przyznając Pinterowi Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury w 2005 roku Akademia Szwedzka zauważyła: „Harold Pinter jest powszechnie postrzegany jako czołowy przedstawiciel brytyjskiego dramatu drugiej połowy XX wieku. To, że zajmuje pozycję współczesnego klasyka, ilustruje jego imię wchodzi do języka jako przymiotnik używany do opisania szczególnej atmosfery i otoczenia w dramacie: „Pinteresque”. Pomimo słabego zdrowia po zdiagnozowaniu raka przełyku w grudniu 2001 roku, Pinter nadal występował na scenie i ekranie, ostatnio wykonując tytułową rolę w jednoaktowym monologu Samuela Becketta, Krapp's Last Tape, z okazji 50-lecia sezonu Royal Court Theatre, w październiku 2006. Zmarł na raka wątroby 24 grudnia 2008. W następnym tygodniu został pochowany na cmentarzu Kensal Green w północno-zachodnim Londynie.