Boris Barnet

Boris Vasilyevich Barnet był radzieckim reżyserem filmowym, aktorem i scenarzystą pochodzenia brytyjskiego. Wyreżyserował 27 filmów w latach 1927-1963. Boris Barnet urodził się w Moskwie. Jego dziadek Thomas Barnet był drukarzem, który przeniósł się do Imperium Rosyjskiego z Wielkiej Brytanii w XIX wieku. Uczeń Moskiewskiej Szkoły Artystycznej, w wieku 16 lat wstąpił do Armii Czerwonej, a następnie zawodowo zajmował się boksem. W 1927 roku nakręcił swój pierwszy film fabularny, komedię Dziewczyna z pudełkiem na kapelusze, z Anną Sten w roli głównej. Jego melodramatyczny film Dom na Trubnaya z 1928 roku , z udziałem Very Maretskiej , został ponownie odkryty w połowie lat 90. i obecnie zalicza się do klasycznych rosyjskich filmów niemych. Zachęcony w swoich wczesnych wysiłkach przez Jakowa Protazanowa, Barnet pojawił się w latach 30. jako jeden z czołowych twórców filmowych w kraju. Wśród arcydzieł Barneta znajdujemy Peryferia (1933), pacyfistyczną opowieść, która została doceniona na pierwszym Festiwalu Filmowym w Wenecji. Przykładem powojennej twórczości Barneta jest Tajny agent, pierwszy sowiecki film szpiegowski. Nagrodzony Nagrodą Stalina film wyprzedzał również swoje czasy, pokazując wpływy i sztuczki Hitchcocka, i pomógł ugruntować reputację Barneta za granicą. To dar artystycznej inwencji Barneta wyróżniał go z tłumu sowieckich kolegów. W filmie Barneta fotografia w gazecie nieoczekiwanie ożywała, a sceny często kończyły się szczegółem wprowadzającym do następnej sceny. Rozpoczynał scenę od zbliżenia, „aby przestrzeń była stopniowo odkrywana poprzez zmianę osi lub ruch kamery”. Wśród rosyjskich filmowców, którzy wyrażali swój podziw dla Barneta, był Andriej Tarkowski. Po kilku latach artystycznej ciszy Boris Barnet popełnił samobójstwo w Rydze, łotewskiej SRR. Jego ciało znaleziono wiszące na żyłce wędkarskiej. Pozostawił żonę Allę Kazanską i córkę Olgę Barnet.