Aleksandr Zatsepin

Aleksandr Sergeevich Zatsepin (ur. 10 marca 1926 w Nowosybirsku) to radziecki i rosyjski kompozytor. Zasłynął jako autor muzyki do wielu popularnych filmów. Artysta Ludowy Federacji Rosyjskiej (2003), Honorowy Artysta Federacji Rosyjskiej (1997). Alexander Zatsepin urodził się 10 marca 1926 r. W Nowosybirsku w rodzinie chirurga Siergieja Dmitriewicza Zatsepina i nauczycielki Walentyny Bolesławownej Oksentowicz. W 1941 jego ojciec został aresztowany na podstawie artykułu 58 i skazany na 10 lat więzienia. Po zwolnieniu rodzina nie wróciła. Matka samotnie wychowywała syna. Zatsepin ukończył w 1956 Konserwatorium w Ałmaty w klasie fortepianu i kompozycji (pedagog EG Brusiłowski). Tezą jest balet „Old Man Hottabych”, który został wystawiony w Teatrze Opery i Baletu Alma-Ata. Pracował jako projektant muzyczny w studiu „Kazakhfilm”. W tym samym 1956 roku napisał muzykę do swojego pierwszego filmu „Nasz drogi doktorze”. Aby nagrywać muzykę, często trzeba było przyjeżdżać do Moskwy, ponieważ Kazakhfilm nie miał odpowiednich warunków do pracy. W rezultacie szef moskiewskiego Symfojazu Wiktor Knuszewicki zaproponował Zatsepinowi przeniesienie się do stolicy. Od 1965 roku Alexander Zatsepin współpracował z Leonidem Derbenevem, a ich duet stał się najbardziej znany. Razem napisali ponad 100 piosenek. Ich współpraca trwała aż do śmierci poety w 1995 roku. W 1978 roku ukazał się film „31 czerwca”, który stał się wielkim twórczym sukcesem Zatsepina. Piosenki z filmu oparte na wierszach Leonida Derbieniewa i Jurija Entina stały się bardzo popularne. Rewolucyjna (jak na tamte czasy) zaaranżowana muzyka melodyczna została ponownie nagrana w mieszkaniu Zatsepina. Jednak po tym, jak jeden z aktorów filmu, Aleksander Godunow, wyemigrował do Stanów Zjednoczonych sześć miesięcy po premierze filmu, film przeleżał na półce przez siedem lat. Nieustanne ataki aparatu biurokratycznego i ingerencja w twórczość przysparzały kompozytorowi wielu kłopotów. Tak więc w ZSRR nie mógł wykonywać pracy w ramach kontraktu zaproponowanego przez amerykańską firmę filmową. Latem 1982 roku Zatsepin wyjechał do Francji bez zmiany obywatelstwa. Po odejściu piosenki Zatsepin był bezlitośnie krytykowany, w szczególności gazeta Trud 3 czerwca 1983 r. Opublikowała artykuł „Czy jest tylko chwila?”, W którym powiedziano, że ta piosenka jest zasadniczo o słabych ludziach, którzy tylko cierpią, że życie jest ulotne i że zależy im tylko na własnym losie. Argumentowano, że to szczera wulgarność, ubrana niestety w piękną melodię, a więc łatwa do zapamiętania, niepokojąca młode dusze fałszywymi romansami, drobnomieszczańskimi wyobrażeniami o szczęściu. W 1986 roku, wraz z nadejściem pierestrojki, Zatsepin wrócił do ZSRR. Pojawiły się nowe filmy z jego muzyką: „Gdzie jest nofelet?”, „Ona jest z miotłą, on jest w czarnym kapeluszu”, kontynuowała współpracę z L. Gaidai. W 1997 roku Zatsepin napisała muzykę do piosenki Mariny Chlebnikowej „Oblique rains” w swoich wierszach. Piosenka szybko stała się bardzo popularna i dotarła do finału festiwalu „Song-98”. Alexander Zatsepin napisał ponad 300 piosenek i skomponował muzykę do ponad 120 filmów i kreskówek. Jest Honorowym Artystą Rosji, członkiem korespondentem Narodowej Akademii Sztuki i Wiedzy Kinematograficznej (2002), członkiem Związku Kompozytorów ZSRR (1956) i Związku Operatorów ZSRR (1957).