Viktor Mikhailov
Zasłużony Artysta RFSRR (20.10.1981). 6 listopada 1954 r. Student wydziału produkcji liniowej Technikum Sormowskiego Wiktor Michajłow obudził się sławny. W przeddzień sceny Pałacu Kultury zagrał kolczyk Łukonina w sztuce „Facet z naszego miasta”. Zasmakowawszy sukcesu, porzucając myśl o odlewni, Wiktor Michajłow oddał się ciężkiej pracy w lekkim gatunku operetki: śpiewał, tańczył i… marzył o nauce. Opuścił rodzinne Sormowo, wstąpił do Moskiewskiej Szkoły w Teatrze Małym. Coś tak obutego i bardzo zdolnego, nieustannie opiekował się swoim nauczycielem - „wielką starą kobietą” VN. Zaorany. Kiedy główny reżyser chabarowskiego dramatu SA Benkendorf przybył do Moskwy i skinął na uczniów Teatru Małego na Dalekim Wschodzie, Wiktor się zapalił. I wyszedł. Nakręciłem trzy filmy: „Ojciec i syn” (1979), „Wieczny zew” (1973-1983), „Był maj” (1970).