Pat Boone

Pat Boone (ur. Charles Eugene Patrick Boone 1 czerwca 1934 r.) To amerykański piosenkarz, aktor i pisarz, który odnosił sukcesy jako piosenkarz pop w Stanach Zjednoczonych w latach pięćdziesiątych i wczesnych sześćdziesiątych. Nagrywał piosenki czarnych artystów (kiedy część kraju była segregowana) i sprzedawał więcej kopii niż jego czarni koledzy. Sprzedał ponad 45 milionów albumów, miał 38 hitów z listy Top 40 i pojawił się w ponad 12 hollywoodzkich filmach. Talent Boone'a jako piosenkarza i aktora, w połączeniu z jego staromodnymi wartościami, przyczynił się do jego popularności we wczesnej erze rock and rolla. Nadal występuje i przemawia jako mówca motywacyjny, osobowość telewizyjna, konserwatywny komentator polityczny i kaznodzieja. Według Billboard, Boone był drugim co do wielkości artystą notowanym na listach przebojów późnych lat pięćdziesiątych, za Elvisem Presleyem, ale przed Rickym Nelsonem i The Platters, i zajął 9. miejsce - za The Rolling Stones i Paulem McCartneyem, ale przed takimi artystami jak Aretha Franklin i The Beach Boys — na liście 100 najlepszych 40 artystów w latach 1955-1995. Boone nadal jest rekordzistą Billboardu, spędzając 220 kolejnych tygodni na listach przebojów z więcej niż jedną piosenką. W wieku dwudziestu trzech lat zaczął prowadzić półgodzinny serial telewizyjny ABC The Pat Boone Chevy Showroom , który był emitowany przez 115 odcinków (1957–1960). W programie pojawiło się wielu wykonawców muzycznych, w tym Edie Adams, Andy Williams, Pearl Bailey i Johnny Mathis. Jego covery rytmicznych i bluesowych hitów miały zauważalny wpływ na rozwój szerokiej popularności rock and rolla. Podczas swoich tras koncertowych w latach pięćdziesiątych Elvis Presley był jednym z jego otwierających występów. Jako płodny autor, Boone miał bestseller numer 1 w latach pięćdziesiątych (Twixt Twelve and Twenty, Prentice-Hall). W latach 60. skupił się na muzyce gospel i jest członkiem Gospel Music Hall of Fame.