Valentina Titova

Urodziła się 6 lutego 1942 r. W mieście Kaliningrad w obwodzie moskiewskim. W 1964 ukończyła studia w BDT im. M. Gorkiego w Leningradzie. W młodości Valentina Titova zadebiutowała na scenie Pałacu Kultury, następnie w Teatrze dla Młodych Widzów w Swierdłowsku, a następnie została aktorką w teatrze dramatycznym: „Był jedyny zestaw w studiu w Teatrze Bolszoj Teatr i wkręciłem się w to. Zaciągnął mnie przyjaciel - razem studiowaliśmy w Szkole Teatralnej w Swierdłowsku (1960-1962) i razem pojechaliśmy do Leningradu, do Tovstonogova. Sama nigdy bym się nie odważyła: wydawało mi się, że dystans między mną a tymi wyjątkowymi, utalentowanymi ludźmi, którzy pracują w BDT, jest tak wielki”. W latach 1970-1992 była aktorką Teatru Studio Aktora Filmowego w Moskwie. W Leningradzie weszła do studia w Teatrze Dramatycznym Bolszoj, który w tym czasie kierował Georgy Tovstonogov. Swoje najsłynniejsze role zagrała w filmach: „Wszystko pozostaje dla ludzi” (1962), „Śnieżyca” (1964), „Tarcza i miecz” (1968), „Niebezpieczny zwrot” (1972), „Dni turbiny” (1976 ), „Ojciec Sergiusz” (1978), „Pietrówka, 38” (1979), „Karnawał” (1981), „Testament profesora Dowella” (1984), „Nie zaleca się obrażania kobiet” (2000). Wśród najnowszych dzieł Valentiny Titovej znajdują się melodramat Jewgienija Matwiejewa „Miłość po rosyjsku”, kryminalny film Aleksandra Chwana „Łatwo umrzeć”, serial telewizyjny „Inne życie” w reżyserii Eleny Raiskaya oraz komedia „Nieoczekiwana radość” Martirosa Fanosyana. Valentina Antipovna zagrała ze Stanisławem Rostockim, Michaiłem Schweitzerem, Lwem Kulidzhanowem, Gieorgijem Daneliją, Igorem Talankinem, Jurijem Jegorowem, ale częściej niż inni z Władimirem Basowem, który był jej pierwszym mężem.