Dominique Reymond

Uczeń konserwatorium w Genewie, Dominique Reymond, miał następnie Antoine'a Viteza jako nauczyciela w Chaillot. Ta wielka aktorka teatralna – która pracowała z Sobelem, Grüberem czy nawet Lassalle’em – po raz pierwszy pojawiła się na ekranie w 1984 roku w Pinot prosty glina, potem widzimy ją z Dupeyronem, Chabrolem i Garrelem (La Naissance de l'amour en 1993). Ale tak naprawdę widzowie odkryli ją dopiero w 1996 roku: w Czy w Boże Narodzenie będzie śnieg?, zimowa bajka w wiejskim otoczeniu Sandrine Veysset, z delikatnością przedstawia łagodną i życzliwą matczyną odwagę, za którą otrzymał nagrodę za interpretację na Paryskim Festiwalu Filmowym. Dzięki głębokiemu głosowi i eleganckiemu wyglądowi Dominique Reymond szybko dała się poznać jako aktorka równie dyskretna, co cenna. Jeśli często powierzane są jej role matki (Sade, Prawie nic), aktorka nie waha się brać udziału w niepokojących pracach, jak W mojej skórze Mariny De Van, quasi-eksperymentalny Proces czy Moja matka, adaptacja Bitwa autorstwa Christophe'a Honoré. Zatrudniając ją dwukrotnie, Olivier Assayas pozwala jej ujawnić zakres jej talentu: siostra pastora Berlinga w filmie historycznym Les Destinées sentymentales, zostaje lodowatą kobietą naczelną w zaawansowanym technologicznie thrillerze Demonalover. Żona niewiernego Jacquesa Perrina w Piekle Danisa Tanovicia (2005), następnie ponownie spotkała się z Sandrine Veysset (Dawno, dawno temu), prawie dziesięć lat później Czy na Boże Narodzenie będzie śnieg?