Natalya Gundareva

Czczony Artysta RFSRR (05.03.1980). Artysta Ludowy RFSRR (07.02.1986). Dorastała w hałaśliwej i zawsze zaludnionej Tagance, w rodzinie, w której ceniono pracę i wiedzę. „Odziedziczyłem po rodzicach: ojcowską roztropność, czyli prawdziwe zrozumienie chwili, ale z drugiej strony taka nietolerancja mojej matki, żeby to robić za wszelką cenę”. Miłość do teatru została przekazana córce po matce, która w wolnym czasie grała w amatorskim teatrze swojego instytutu. Najpierw Natalya Gundareva grała w szkolnym kręgu teatralnym, aw ósmej klasie zapisała się do teatru w miejskim Pałacu Pionierów. Ale jako aktorka nigdy nie uważałam się za siebie, biorąc pod uwagę, że teatr nie jest dla niej, jak mówią, i zabawny, ale nie inspiruje zbytnio wyglądem, więc bądźmy realistami. W 10 klasie poszła do szkoły wieczorowej i dostała pracę jako projektantka w biurze projektowym, przygotowując się do pójścia w ślady mamy i zostania projektantką. W 1967 roku zaczęła zdawać egzaminy wstępne do IISS i najprawdopodobniej dostałaby się do niej. Ale jak to czasem bywa, sprawa interweniowała. Przyjaciel Natalii, Wiktor Pawłow, który znał ją ze sceny amatorskiej i który wierzył, że ma prawdziwy talent dramatyczny, przekonał dziewczynę, by porzuciła myśli o karierze projektanta i zamiast tego poszła do aktorki. W 1967 r. Konkurs w Szkole Teatralnej im. B.V. Shchukina był ogromny - 250 osób na miejscu. Natalia pomyślnie zdała egzaminy i została zapisana na kurs Yu.V. Katina-Yartseva wraz z Yu.G. Bogatyryow, N.V. Varley, KA. Raikin, V.V. Tichonow. Na drugim roku Natalia Gundareva znakomicie zagrała Domnu Platonovnę z „Wojownika” Leskovej. Po tym, jak mówią, rektor Schukinsky Boris Zakhava wykrzyknął: „Gundareva nie ma się czego uczyć - czas wyjść na scenę”.