Myriam Boyer

Po trudnym dzieciństwie (pochodziła z bardzo biednej rodziny, rodzice byli w separacji, jej matka była chora i niepełnosprawna, a jej ojciec, alkoholik i brutalny, mieszkał w przyczepie; chodziła za nim, kiedy była bardzo mała, w niedziele w cafes de la Mulatière i tańczyła na stołach), w wieku 16 lat rozpoczęła pracę jako maszynistka do rozliczeń (w Peugeocie, w fabrykach jedwabiu w Lyonie...); w wieku 17 lat spaliła się do trzeciego stopnia woskiem, pracując u jubilera; w czasie rekonwalescencji trafiła do teatru, który powstał bardzo blisko jej domu, teatru Cothurne Marcela Maréchala i udało jej się tam zatrudnić, potem pobierała lekcje aktorstwa właśnie w Théâtre de la Cité de Villeurbanne ( który w 1972 roku stał się TPN), zauważyła wówczas Agnès Varda. W wieku 18 lat wyszła za mąż za Rogera Cornillaca, z którym miała syna, Clovisa Cornillaca. Była także żoną Johna Berry'ego od 1975 do jego śmierci w 1999 (wprowadził ją w hollywoodzkie życie, którym szybko się zmęczyła); mieli jednego syna, Arny'ego Berry'ego. W 1997 roku zdobyła swoją pierwszą nagrodę Moliera dla najlepszej aktorki za film Kto się boi Virginii Woolf? przez Edwarda Albee. W 2006 roku otrzymała nagrodę „Reconnaissance des cinéphiles” przyznawaną miastu Puget-Théniers (Alpy Nadmorskie) przez stowarzyszenie „Souvenance de cinéphiles” za całą swoją karierę. W 2008 roku otrzymała drugiego Moliera za La vie avant soi Romaina Gary'ego (Emile Ajar) w reżyserii Didiera Longa w Théâtre Marigny, sztukę nagrodzoną w tym samym roku przez Moliera teatru prywatnego i Moliera Teatru Prywatnego adapter. W grudniu 2009 roku zagrała w najnowszym filmie Bertranda Bliera, w którym zagrała jedną z głównych ról u boku Jeana Dujardina. W 2010 roku wyszła za mąż za aktora Philippe'a Vincenta.