Fabrice Luchini

Fabrice Luchini urodził się w Île-de-France w Paryżu we włoskiej rodzinie imigrantów, którzy byli sprzedawcami owoców i warzyw. Dorastał w okolicach Goutte d'Or w 18. dzielnicy Paryża. Kiedy miał 13 lat, jego matka zapisała go do fryzjera w modnym salonie na Avenue Matignon, gdzie przyjął imię syna fryzjera, Fabrice, zamiast swojego prawdziwego imienia Robert. Jednocześnie rozwinął w sobie wielkie zainteresowanie literaturą (Balzac, Flaubert, Proust). Jego zamiłowanie do muzyki soul (James Brown) sprawiło, że stał się stałym bywalcem dyskotek. Tam poznał Philippe'a Labro, który w 1969 roku powierzył mu pierwszą rolę w Tout peut przybywający. Następnie studiował aktorstwo u Jeana-Laurenta Cocheta. Jednak to jego współpraca z Ériciem Rohmerem uczyniła go popularnym w Le Genou de Claire w 1970 roku, w którym jako nastolatek odegrał niewielką rolę. Występował w Perceval le Gallois Rohmera i Les Nuits de la pleine lune, a także w filmach reżyserowanych przez Nagisę Oshimę, Pierre'a Zucca, Claude'a Leloucha, Cedrica Klapischa, Édouarda Molinaro. Dzięki Jean-Laurentowi Cochetowi odkrył później teatr, swoją prawdziwą pasję, którą opisał jako „jedyne miejsce, w którym wyraża się życie… coś, czego nigdy nie nauczy żadna szkoła”. Jednak dopiero rola w La Discrète w reżyserii Christiana Vincenta w 1990 roku przyniosła mu sławę szerszej publiczności. Dzieli swoją twórczość między kinem a teatrem, gdzie od 1980 roku odnosi znaczne sukcesy czytając teksty La Fontaine'a, Nietzschego, Voyage au bout de la nuit Céline'a, Paula Valéry'ego i Rolanda Barthesa.