Mikhail Volpin

Mikhail Davydovich Volpin (28 Δεκεμβρίου 1902, Mogilyov - 21 Ιουλίου 1988, Μόσχα) - Σοβιετικός θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και σεναριογράφος. Νικητής του Βραβείου Στάλιν δεύτερου βαθμού (1951). Ο Mikhail Volpin γεννήθηκε στην οικογένεια του David Samuilovich Volpin (1864, Mogilyov - 1937, Μόσχα), ενός δικηγόρου εβραϊκής καταγωγής [2] και της δασκάλας μουσικής Anna Borisovna Volpina (nee Zhislin) (1875, Cherikov - 1963, Μόσχα) [ 3]. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη Μόσχα, ήταν λάτρης της τέχνης, πήρε μαθήματα σχεδίου από τον καλλιτέχνη Vasily Surikov. Αποδεχόμενοι τις ιδέες της Οκτωβριανής Επανάστασης, οι νέοι συμμετείχαν στον Εμφύλιο Πόλεμο στο πλευρό της σοβιετικής εξουσίας. Το 1920-1921, ως καλλιτέχνης και συγγραφέας σατιρικών κειμένων, ήρθε να εργαστεί στο Παράθυρο της Ανάπτυξης υπό τη διεύθυνση του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι. Το 1921-1927 σπούδασε στο VHUTEMAS, έγραψε σατιρικά ποιήματα, καθώς και κωμικά έργα, μεταξύ των οποίων σε συνεργασία με τους Viktor Ardov, Ilya Ilf, Yevgeny Petrov, Valentin Kataev, Mikhail Glushkov, Vladimir Mass και Nikolai Erdman. Ως ποιητής, συνεργάστηκε σε σατιρικά περιοδικά στις αρχές της δεκαετίας του 1930 - στέλεχος του περιοδικού «Crocodile». Συνελήφθη ο OGPU στις 27 Οκτωβρίου 1933. Αφορμή για τη σύλληψη ήταν η πληροφορία ότι έγραφε αντισοβιετικά σατιρικά έργα. Επιπλέον, στη διάθεση του OGPU υπήρχαν δεδομένα ότι ο Βόλπιν -παρουσία τρίτων- «μισό αστειευόμενος, μισός σοβαρός» ανακοίνωσε την πρόθεσή του να «σκοτώσει τον Στάλιν». Κατηγορήθηκε για δύο σημεία του άρθρου 58 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας: 58-8, «για διάπραξη τρομοκρατικών πράξεων» και 58-10 - «αντισοβιετική κινητοποίηση και προπαγάνδα». Ωστόσο, το άρθρο 58-8 εξαιρέθηκε από το κείμενο της ποινής. Με διάταγμα του Κολεγίου OGPU της 16ης Ιανουαρίου 1934, καταδικάστηκε σε 5 χρόνια σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας. Η τιμωρία ήταν στο Ukhtpechlag. Κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1937 «μετρώντας εργάσιμες ημέρες». Μετά την αποφυλάκισή του, συναντήθηκε ξανά με τον Έρντμαν, με τον οποίο για περισσότερα από 30 χρόνια φτιάχνει σενάρια για ταινίες που έχουν λάβει την επάξια αναγνώριση του κοινού, κυρίως για ταινίες παραμυθιού. Ο Volpin συμμετείχε στα γυρίσματα πολλών ταινιών ως σεναριογράφος, συγγραφέας ποιημάτων και στίχων (συμπεριλαμβανομένων των μουσικών κωμωδιών Volga, Volga και Kuban Cossacks). Το Duo Volpin-Erdman (Volpin - ποιήματα, Erdman - πεζογραφία) ανήκει στο ρωσικό κείμενο της οπερέτας Strauss "The Bat", το οποίο χρησίμευσε ως λογοτεχνική βάση για την κινηματογραφική προσαρμογή. Το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έπιασε τη Βολπίνα στο Ριαζάν. Μαζί με τον Έρντμαν έφτασε στη Σταυρούπολη, όπου και οι δύο εντάχθηκαν εθελοντικά στον Κόκκινο Στρατό. Από τον Αύγουστο του 1941 μαχητής του τάγματος σκαπανέων της ταξιαρχίας μηχανικών της 7ης στρατιάς σκαπανέων. Τον Μάρτιο του 1942, οι καλλιτέχνες στάλθηκαν στη Μόσχα και μέχρι το τέλος του πολέμου υπηρέτησαν στο Song and Dance Ensemble στο κεντρικό κλαμπ του NKVD της ΕΣΣΔ, όπου έγραψαν στρατιωτικά-πατριωτικά έργα και σενάρια θεατρικών παραστάσεων με τα οποία παρουσίασε το σύνολο. Στα μεταπολεμικά χρόνια, ο Volpin ήρθε στο στούντιο Soyuzmultfilm, όπου το 1948 γυρίστηκε η πρώτη ταινία σύμφωνα με το σενάριό του, Fedya Zaytsev. Ο Mikhail Volpin πέθανε σε τροχαίο. Τάφηκε στο νεκροταφείο 27 Vvedensky.