Erast Garin

Herast Pavlovich Garin (πραγματικό όνομα - Gerasimov; 1902, Ryazan - 1980, Μόσχα) - Σοβιετικός ηθοποιός, σκηνοθέτης θεάτρου και κινηματογράφου, σεναριογράφος. Νικητής του Βραβείου Στάλιν δεύτερου βαθμού (1941). Λαϊκός καλλιτέχνης της ΕΣΣΔ (1977). Ο Erast Gerasimov γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου (10 Νοεμβρίου) 1902 στο Ryazan. Σπούδασε στο γυμνάσιο Ryazan. Μετά την αποφοίτησή του το 1919, προσφέρθηκε εθελοντικά στον Κόκκινο Στρατό. Έπαιξε στη σκηνή του θεάτρου φρουράς στο Ryazan (αργότερα - το 1ο ερασιτεχνικό θέατρο του Κόκκινου Στρατού) (1919-1921), όπου συμμετείχε στην κωμωδία του Y. Knyazhnin "Sbitanschik". Ibid πήρε το καλλιτεχνικό όνομα "Garin". Με αυτό το θέατρο πήγα στη Μόσχα, όπου εθεάθη ο Vs. Meyerhold, που τον συμβούλεψε να σπουδάσει. Το 1921 μπήκε στο led Sun. Meyerhold State Higher Directorial Workshops (GVYRM) (αργότερα - State Higher Theatre Workshops όπου εντάχθηκε το GVYRM), το 1922-1926 - στα Κρατικά Εργαστήρια Πειραματικού Θεάτρου του Narkompros RSFSR (GEKTEMAS), ταυτόχρονα εργαζόταν στο RCA στο «li εφημερίδα» που δημιουργήθηκε εκεί. Erast Garin στη δεκαετία του 1920 Κατά τα έτη 1922-1936 - ηθοποιός του Κρατικού Θεάτρου του Meyerhold. Ο Su Meyerhold εκτίμησε το αναλυτικό, νηφάλιο μυαλό του, άκουσε τη γνώμη του. Ο E. Garin έγινε ένας από τους αγαπημένους μαθητές και ηθοποιούς Vs. Meyerhold. Ο Garin και ο Meyerhold στην Πρόβα του Εξεταστή Ο ηθοποιός έλαβε την πρώτη του σπουδαία δουλειά στο έργο «Δ. Ε. "(" Δώσε την Ευρώπη! ") - Η ειρωνική-πολιτική κριτική του Μ. Ποντγκάετσκι από τα μυθιστορήματα του Ι. Έρενμπουργκ "Trust D. E." και του Μπ. Κέλερμαν" Τούνελ "(1924), όπου έπαιξε επτά ρόλους εφευρετών ταυτόχρονα, επιδεικνύοντας αστραπιαίες μεταμορφώσεις τέχνης, επιδεξιότητα ταχυδακτυλουργίας, παρωδία, χαρακτήρα. Τα χαρακτηριστικά του μελλοντικού "στυλ Garinsky" έχουν ήδη εμφανιστεί - ένας μοναδικός τρόπος κίνησης, ομιλίας, ένα είδος έκφρασης προσώπου, χειρονομίας. Ο ηθοποιός έδωσε μεγάλη προσοχή στη λέξη, τον τονισμό και την πλαστική ανάπτυξη του ρόλου, χρησιμοποιώντας τις τεχνικές των εκκεντρικών, σχιστόλιθων.. Ο Ε. Γκαρίν κινήθηκε αμέσως σε μια σειρά από κορυφαίους ηθοποιούς εναντίον του Μέγιερχολντ, έργο με το οποίο επηρέασε αποφασιστικά όλη του τη δουλειά. Ο E. Garin έφερε τον ρόλο του Gulyachkin στη φήμη και την αναγνώριση (το έργο "The Mandate" του N. R. Erdman, 1925). Οι κριτικοί παρατήρησαν ότι ο χαμαιλεοντισμός του Gulyachkin, με όλη τη «μικρή» φύση της εικόνας του, «απέκτησε τη δύναμη της φλεγόμενης σάτιρας από τον Garin». Ένας από τους κριτικούς μέτρησε περισσότερες από τριακόσιες εκρήξεις γέλιου στην αίθουσα, και προκλήθηκαν κυρίως από αντίγραφα Gulyachkin. Ο χαμαιλεοντισμός σημειώθηκε επίσης στον ρόλο του Χλεστάκοφ («Ο Γενικός Επιθεωρητής» του Ν. Β. Γκόγκολ, 1926), «αλλά σε όλες τις μεταμορφώσεις του Γκαρίνσκι Χλεστάκοφ υπήρχε πάντα μια νότα ψυχρής, δυσοίωνη αλαζονεία». Ο Garinsky Khlestakov έγινε ο νεότερος στην ιστορία της ρωσικής σκηνής. Ο Τσάτσκι του στο «Woe to Mind» («Woe from Wit» του A. S. Griboyedov, 1928) ήταν διαφορετικός από τους άλλους που έπαιξε από τον Chatsky, ήταν ασυνήθιστος, απροσδόκητος. Ο E. Garin δεν ήταν απλώς ένας ηθοποιός κωμικός, εκκεντρικός, ένας απλός ηθοποιός, όπως τον έβλεπαν πριν από τον Chatsky: ήταν εκπληκτικά λυρικός, κάτι που έγινε το κύριο εύρημα του Sun. Ο Μάγιερχολντ στο έργο. Οι πρώτοι ρόλοι στο Θέατρο. Ο Su Meyerhold άσκησε μεγάλη επιρροή σε όλη τη μετέπειτα δημιουργική μοίρα του ηθοποιού και προκαθόρισε την κλίση του για το είδος της σάτιρας, κοντά στην εκκεντρικότητα και τον μπουφόν. Το 1934 ήταν ηθοποιός στο Εργατικό Θέατρο της Proletkult (καλλιτεχνικός διευθυντής S. Eisenstein).