Vladimir Kenigson

Ο Vladimir Kenigson γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου (7 Νοεμβρίου 1907) στην οικογένεια του δικηγόρου Vladimir Petrovich Kenigson στη Συμφερούπολη. Σουηδός στην καταγωγή. Το 1925 αποφοίτησε από το στούντιο στο Κριμαϊκό Δραματικό Θέατρο (τώρα Κριμαϊκό Ακαδημαϊκό Ρωσικό Δραματικό Θέατρο με το όνομα A. M. Gorky) στη Συμφερούπολη και έγινε δεκτός ως ασκούμενος στην εταιρεία, από το 1927 έως το 1928 και από το 1933 έως το 1934 - ηθοποιός αυτό το θέατρο. Το 1928-1942 (κατά διαστήματα) - ηθοποιός του θεάτρου Dnepropetrovsk του ρωσικού δράματος. Μ. Γκόρκι (τώρα Ακαδημαϊκό Θέατρο Δράματος και Κωμωδίας Ντνίπρο). Κατά τα έτη 1930-1931 - ηθοποιός του Πρώτου Κινητού Θεάτρου της Ουκρανικής SSR (Sumy, Kherson, Vinnitsa). Το 1934–1935 - ηθοποιός του Δραματικού Θεάτρου Σαμάρα (τώρα το Δραματικό Θέατρο Σαμάρα που φέρει το όνομα του Μ. Γκόρκι). Από το 1941 - στην εκκένωση του θεάτρου Dnepropetrovsk του ρωσικού δράματος. Μ. Γκόρκι στο Μπαρναούλ. Το 1942 τοποθετήθηκε στην πόλη αυτή το Θέατρο Δωματίου υπό τη διεύθυνση του A. Ya. Tairov από τη Μόσχα. Ο ηθοποιός απευθύνθηκε στον A. Ya. Ο Ταΐροφ με ένα γράμμα στο οποίο έγραφε για την επιθυμία του να ενταχθεί στον θίασο του θεάτρου του και τον κάλεσε να παρακολουθήσει παραστάσεις με τη συμμετοχή του. Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του ηθοποιού του Θεάτρου Δωματίου Yu. Ο Ο. Χμελνίτσκι, ο Βλαντιμίρ έπαιξε «πειστικά, επαγγελματικά» στην παράσταση - και σύντομα έγινε δεκτός στον θίασο του Θεάτρου Δωματίου. Σύμφωνα με τον Yu.O. Ο Khmelnitsky, Vladimir "δεν ήταν μόνο καλός ηθοποιός, αλλά και ένας πολύ ευχάριστος, κοινωνικός άνθρωπος". Εργάστηκε στον θίασο μέχρι το 1949, ήταν ο σκηνοθέτης της κορυφαίας ηθοποιού του θεάτρου A. G. Koonen, έπαιξε μαζί της στις παραστάσεις της Madame Bovary του G. Flaubert (Rodolph) και Guilty Without Guilt του A. N. Ostrovsky (Neznamov). Το 1949 κυκλοφόρησε στην οθόνη η ταινία του M. E. Chiaureli "The Fall of Berlin", στην οποία ο ηθοποιός έπαιξε το ρόλο ενός ναζί στρατηγού Krebs. Ειπώθηκε ότι ο JV Stalin ήταν ενθουσιασμένος με το παιχνίδι του ηθοποιού σε αυτήν την ταινία, λέγοντας ότι έτσι ακριβώς πρέπει να απεικονίζονται οι εχθροί. Για αυτήν την ταινία, μαζί με τον σκηνοθέτη και κάποιους άλλους ηθοποιούς, το 1950 έλαβε το Βραβείο Στάλιν στη Λογοτεχνία και την Τέχνη. Από το 1949 (με διάλειμμα) - ο ηθοποιός του θεάτρου Maly: με τη συμβουλή του A. Ya. Ταϊρόφ, μπήκε μετά το κλείσιμο του Θεάτρου Δωματίου το 1949. Από τα πρώτα κιόλας βήματα στη σκηνή του θεάτρου κατέλαβε ηγετική θέση στον θίασο. Το 1950-1951 - ηθοποιός του θεάτρου Lenin Komsomol (τώρα Lenkom). Εκτός από κινηματογραφικούς ρόλους, δούλεψε πολύ στο ραδιόφωνο, μεταγλωττίζοντας κινούμενα σχέδια και ξένες ταινίες. Ήταν πρόεδρος του συνεταιρισμού των εργαζομένων του θεάτρου Maly στο χωριό Valentinovka κοντά στη Μόσχα. Πέθανε στις 17 Νοεμβρίου 1986 στη Μόσχα. Τάφηκε στο νεκροταφείο Vagankovskoye, στον 58ο σταθμό, δίπλα στον γαμπρό του A. S. Eybozhenko.