William Friedkin

Ο William Friedkin είναι Αμερικανός σκηνοθέτης, παραγωγός και σεναριογράφος, γνωστός για τη σκηνοθεσία του The French Connection το 1971 και του The Exorcist το 1973. για τον πρώτο, κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Μερικές από τις άλλες ταινίες του περιλαμβάνουν το Sorcerer, Cruising, To Live and Die in L.A., Jade, Rules of Engagement, The Hunted, Bug και Killer Joe. Όπως αναφέρθηκε στο σχολιασμό φωνής του Friedkin στην επανέκδοση του DVD του Vertigo του Alfred Hitchcock, ο Friedkin σκηνοθέτησε ένα από τα τελευταία επεισόδια του The Alfred Hitchcock Hour το 1965, που ονομάζεται "Off Season". Ο Χίτσκοκ προειδοποίησε τον Φρίντκιν ότι δεν φορούσε γραβάτα ενώ σκηνοθέτησε. Το 1965 ο Friedkin μετακόμισε στο Χόλιγουντ και δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, Good Times με πρωταγωνιστές τους Sonny και Cher. Ακολούθησαν αρκετές άλλες ταινίες «τέχνης», συμπεριλαμβανομένης της προσαρμογής του Mart Crowley The Boys in the Band και πιο αξιοσημείωτη το The Birthday Party, βασισμένο σε ένα αδημοσίευτο σενάριο του Harold Pinter, το οποίο διασκεύασε από το δικό του έργο. Ο Friedkin, ωστόσο, δεν ήθελε να γίνει γνωστός ως σκηνοθέτης καλλιτεχνικού οίκου, αλλά μάλλον για δράση και σοβαρό δράμα μέσα από ιστορίες για μια Αμερική που ανατρέπεται από το έγκλημα, την υποκρισία, τον αποκρυφισμό και τον αμοραλισμό. Όλα αυτά τα έβαλε στις ταινίες του για να αντανακλούν τι συνέβαινε σε μια Αμερική που άλλαζε μετά το Βιετνάμ, τη Σεξουαλική Επανάσταση και το Γουότεργκεϊτ. Το 1971, το The French Connection κυκλοφόρησε με μεγάλη αποδοχή από τους κριτικούς. Γυρισμένη σε έντονο στυλ που ταιριάζει περισσότερο σε ντοκιμαντέρ παρά για χολιγουντιανά χαρακτηριστικά, η ταινία κέρδισε πέντε βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας. Ο Friedkin ακολούθησε την ταινία The Exorcist του 1973, βασισμένη στο μυθιστόρημα των best-seller του William Peter Blatty, που έφερε επανάσταση στο είδος του τρόμου και θεωρείται από ορισμένους κριτικούς ως μία από τις καλύτερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών. Ο Εξορκιστής προτάθηκε για 10 Βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας. Κέρδισε το καλύτερο σενάριο και την καλύτερη μίξη ήχου. Μετά από αυτές τις δύο φωτογραφίες, ο Friedkin, μαζί με τους Francis Ford Coppola και Peter Bogdanovich, θεωρήθηκε ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες του New Hollywood. Το 1973 η τριάδα ανακοίνωσε τη σύσταση μιας ανεξάρτητης εταιρείας παραγωγής στην Paramount, της The Directors Company. Ενώ ο Κόπολα σκηνοθέτησε το The Conversation και ο Μπογκντάνοβιτς, η προσαρμογή του Χένρι Τζέιμς, η Νταίζη Μίλερ, ο Φρίντκιν αποχώρησαν απότομα από την εταιρεία, η οποία σύντομα έκλεισε η Paramount. Οι μεταγενέστερες ταινίες του Friedkin δεν πέτυχαν την ίδια επιτυχία. Καθ' όλη τη διάρκεια των δεκαετιών του 1980 και του 1990, οι ταινίες του Φρίντκιν έλαβαν ως επί το πλείστον ελλιπείς κριτικές και μέτριες πωλήσεις εισιτηρίων. Ωστόσο, η ταινία δράσης/εγκλήματος To Live and Die in L.A. (1985), με πρωταγωνιστές τον William Petersen και τον Willem Dafoe, ήταν ένα από τα κριτικά φαβορί και έκανε συγκρίσεις με το The French Connection του Friedkin (ιδιαίτερα για τη σεκάνς καταδίωξης αυτοκινήτου). Το 2011 ο Friedkin σκηνοθέτησε το Killer Joe, μια μαύρη κωμωδία σε σενάριο της Tracy Letts, με πρωταγωνιστή τον Matthew McConaughey. Το Killer Joe έκανε πρεμιέρα στο 68ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, πριν από το ντεμπούτο του στη Βόρεια Αμερική στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το 2011. Τον Απρίλιο του 2013 ο Friedkin δημοσίευσε τα απομνημονεύματα The Friedkin Connection. Του απονεμήθηκε ένα βραβείο ζωής στο 70ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας τον Σεπτέμβριο.