Fabrice Luchini

Ο Fabrice Luchini γεννήθηκε στο Île-de-France, στο Παρίσι, σε μια οικογένεια Ιταλών μεταναστών, οι οποίοι ήταν πωλητές φρούτων και λαχανικών. Μεγάλωσε στη γειτονιά του Goutte d'Or στο 18ο διαμέρισμα του Παρισιού. Όταν ήταν 13 ετών, η μητέρα του τον μαθήτευσε σε ένα κομμωτήριο σε ένα μοντέρνο σαλόνι στη λεωφόρο Matignon, όπου θα έπαιρνε το όνομα του γιου του κομμωτή, Fabrice, αντί του πραγματικού του ονόματος, Robert. Παράλληλα ανέπτυξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία (Μπαλζάκ, Φλομπέρ, Προυστ). Το πάθος του για τη σόουλ μουσική (Τζέιμς Μπράουν) τον έκανε σταθερό στις ντισκοτέκ. Εδώ γνώρισε τον Philippe Labro, ο οποίος του έδωσε τον πρώτο του ρόλο στο Tout peut arriver το 1969. Στη συνέχεια σπούδασε υποκριτική κοντά στον Jean-Laurent Cochet. Ωστόσο, ήταν η συνεργασία του με τον Éric Rohmer που θα τον έκανε δημοφιλή για το Le Genou de Claire το 1970, στο οποίο έπαιξε έναν μικρό ρόλο ως έφηβος. Εμφανίστηκε στο Perceval le Gallois του Rohmer και στο Les Nuits de la pleine lune και σε ταινίες σε σκηνοθεσία Nagisa Oshima, Pierre Zucca, Claude Lelouch, Cedric Klapisch, Édouard Molinaro. Χάρη στον Jean-Laurent Cochet, αργότερα ανακάλυψε το θέατρο, το αληθινό του πάθος, το οποίο περιέγραψε ως «το μόνο μέρος όπου εκφράζεται η ζωή... κάτι που κανένα σχολείο δεν θα διδάξει ποτέ». Ωστόσο, ήταν ο ρόλος του στο La Discrète, που σκηνοθέτησε ο Christian Vincent το 1990, που τον έκανε πολύ γνωστό στο ευρύ κοινό. Μοιράζει τη δουλειά του μεταξύ κινηματογράφου και θεάτρου, όπου από το 1980 έχει σημαντική επιτυχία με αναγνώσεις από τα κείμενα των La Fontaine, Nietzsche, Voyage au bout de la nuit της Céline, Paul Valéry και Roland Barthes.